ไอโกะ

แม่คิดว่า พอหนูโตขึ้น สักวันหนึ่ง หนูคงจะต้องถามแม่แน่ๆเลยว่า ทำไมหนูถึงชื่อเล่นว่า “ไอโกะ” แต่ชื่อจริงว่า “กิ่งชบา” จะว่าไปแล้วไม่ใช่หนูคนเดียวหรอกที่จะนึกสงสัย ใครๆ ที่ได้ยินชื่อหนู (และยิ่งประกอบกับหน้าตาหนูเข้าไปด้วยแล้ว) ก็ชวนให้สงสัยกันทั้งนั้นว่ามันมาด้วยกันได้ยังไง

เรื่องของเรื่องก็คือ...เอาชื่อจริงหนูก่อนแล้วกันนะ ตั้งแต่ก่อนที่แม่จะตั้งท้อง ปาป๊าหนูก็อยากจะได้ลูกผู้หญิงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ซึ่งแม่ก็คิดว่ามันมีแนวโน้มที่จะสมใจปาป๊าเป็นอย่างยิ่ง เพราะเท่าที่เฝ้าสังเกต ผลลัพธ์จากการมีบุตรของญาติพี่น้องทางฝ่ายอาม่า ล้วนแล้วแต่เป็นผู้หญิงซะเกือบทั้งนั้น แม่คิดว่า โครโมโซมชุดที่ทำให้ได้ลูกสาวมันก็คงจะอยู่ในตัวแม่ด้วยเหมือนกัน ประกอบกับซินแสที่เคยมาดูฮวงจุ้ยที่บ้านเรา ก็ยังฟันธงอีกว่ายังไงก็ต้องได้ลูกสาว เพราะบ้านเราห้องน้ำอยู่ทางซ้ายมือ

จะว่าไป เรื่องห้องน้ำนี่ก็แปลกเหมือนกัน เพราะมาไล่ๆ ดูจากคนที่รู้จัก ก็เห็นว่าใกล้เคียงมาก อย่างแม่กับอี๊นิดก็เกิดในบ้านที่มีห้องน้ำอยู่ซ้ายมือ คิ้วเล็กกับคิ้วใหญ่ก็มีลูกชายบ้านละสองและสามคน ก็มีห้องน้ำอยู่ทางขวา แม่ยังคิดอยู่เลยว่า ถ้าอยากได้น้องชายให้หนู คงต้องหาที่อยู่ใหม่ชั่วคราวซะหน่อย

กลับมาเข้าเรื่องชื่อหนูกันต่อดีกว่า พอใจคิดอยากได้แต่ลูกสาว ชื่อทั้งหลายทั้งปวงที่ปาป๊าคิดได้ มันก็มักจะเป็นชื่อผู้หญิงซะเป็นส่วนใหญ่ แต่แม่ก็ยังไม่ค่อยชอบ จนกระทั่งคืนนึง ปาป๊าก็บอกแม่ว่าคิดออกแล้ว ให้ชื่อ “กิ่งชบา” ดีกว่า แม่ก็งงๆ เหมือนกันว่า มันมาได้ยังไง แต่ฟังแล้วก็ชอบ เพราะคิดว่ามันเรียบๆ ง่ายๆ ดี ไม่ว่าจะอ่าน หรือสะกด ก็คงไม่สร้างความลำบากให้ใคร ไม่เหมือนชื่อที่คนเขานิยมกัน ที่มักจะใช้ตัวแปลกๆ แบบ ฐ ฏ ษ ฑ แล้วก็ต้องมีการันต์ด้วย พอบอกชื่อ ก็ต้องสะกดให้ฟังด้วย ไม่งั้นคนฟังจะเขียนไม่ถูก

อีกเหตุผลหนึ่งที่ปาป๊าคิดว่าชื่อนี้ดีก็คือ มันเริ่มต้นด้วย ก.ไก่ ซึ่งเป็นพยัญชนะตัวแรกของอักษรไทย อีกหน่อยหนูไปโรงเรียน เวลาคุณครูเรียกชื่อให้ทำอะไรตามตัวอักษร หนูก็จะต้องถูกเรียกก่อนเป็นคนแรกๆ ซึ่งจะทำให้หนูต้องตั้งใจฟังคุณครู กระตือรือร้น แล้วก็ต้องหัดคิดอะไรเร็วๆ อี๊นิดเคยบอกแม่ว่าปาป๊าเป็นคนมีวิชั่น (แม่หวังว่าหนูจะรู้จักคำนี้ในที่สุด) อันนี้ก็คงเป็นอีกหนึ่งวิชั่นของปาป๊า

แม่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า ทำไมเราถึงไม่ได้คิดถึงชื่อเล่นของหนูเลย คิดถึงแต่ชื่อจริง อาจจะเป็นฟ้าลิขิตก็ได้มั้ง ที่ทำให้หนูต้องชื่อ “ไอโกะ” เพราะไม่มีใครทันได้คิดมาก่อน เลยทำให้อาม่าสบโอกาส ชิงเสนอชื่อนี้ก่อนใครๆ จะว่าไปแล้วอาม่าก็เป็นมือตั้งชื่อเล่นให้หลานๆ มาหลายคน ทั้งเฮียไถ่ เฮียซัน ก็ล้วนแล้วแต่ฝีมืออาม่าทั้งนั้น แต่ที่แม่ฟังแล้วตะลึงก็เห็นจะเป็นชื่อ เรียวจิน กับ เยาฮัน ที่อาม่าตั้งให้หลานของคิ้วเม้แม่เฮียไถ่ ตอนได้ยินทีแรก แม่ก็ถามอาม่าว่า เรียวจินแปลว่าอะไร อาม่าบอกว่า แปลว่า คนดี ทุกวันนี้แม่ยังไม่รู้เลยว่าอาม่าแปลถูกหรือเปล่า ตอนตั้งชื่อเยาฮัน ก็เพราะอาม่าคิดว่ามันเป็นห้างใหญ่ คงจะดี แต่ตอนนี้มันเจ๊งไปแล้ว

ส่วนชื่อหนูก็มาจาก ชื่อของเจ้าหญิงไอโกะ พระธิดาของเจ้าหญิงมาซาโกะแห่งญี่ปุ่น อาม่าอ่านเจอในหนังสือพิมพ์ตั้งแต่ก่อนหนูจะเกิด อาม่าคิดว่าน่ารักดี ถ้ามีหลานสาวจะต้องให้ใช้ชื่อนี้ ตอนที่อาม่าเสนอ อาม่าใช้คำพูดประมาณว่า แกตั้งชื่อลูกหรือยัง แม่ก็บอกว่ายัง อาม่าก็เลยบอกว่าให้เอาชื่อ ไอโกะ สิ ชื่อก็ดี ความหมายก็ดี อาม่าบอกว่าแปลว่า ลูกรัก (อี๊นิดไปค้นมาให้ บอกว่าชื่อหนูมาจากคำว่า ไอ ในภาษาญี่ปุ่น แปลว่า ความรัก จริงๆ ) แต่ถ้าไม่เอาก็ไม่เป็นไรนะ (พร้อมกับน้ำเสียงที่ทำให้คนฟังรู้สึกว่า ถ้าไม่เอาล่ะก็ ฉันจะผิดหวังมาก) แม่กับปาป๊าก็เลยไม่อยากให้อาม่าเสียใจ หนูก็เลยชื่อ ไอโกะ ด้วยประการฉะนี้

ป.ล. 1 ตอนนั้น ชื่อที่ปาป๊าคิดได้แถมมาพร้อมกับชื่อ “กิ่งชบา” ของหนู ก็คือ “ก้านชมพู่” ปาป๊าบอกว่ามันเข้ากันดี แต่แม่ก็ไม่แน่ใจว่าน้องของหนูจะพอใจกับชื่อนี้หรือเปล่า ถ้าหนูมีน้องชื่อนี้ก็อย่าได้นึกแปลกใจเลยนะ

prev // next