Day 1

ไอโกะ...

เมื่อคืนนี้หนูตื่นตีสาม มาเกาะข้างเตียงแม่ร้อง “มิ้ว..มิ้ว..” แม่เลยต้องให้หนูดูดนม แล้วหนูก็หลับต่อ ตีห้าก็ตื่นมา “มิ้ว..มิ้ว.” อีก

แม่ก็ยอมอีก นอนได้แป๊บเดียวหนูก็ปีนมา “มิ้ว..มิ้ว..” แม่บอกว่าหมดแล้ว หนูก็ไม่ยอม ดึงเสื้อแม่จะเปิดให้ได้ สุดท้ายแม่ก็ต้องยอมให้หนูดูดจนได้ ทั้งๆ ที่เจ็บจะแย่ พอป๊าลุกไปอาบน้ำ แม่นึกได้ก็เลยลองแกล้งร้องไห้ฮือๆ บ่นว่าเจ็บ เจ็บจังเลย ไอโกะทำหม่าม้าเจ็บแย่แล้ว แม่ร้องไปเรื่อยๆ บ่นไปเรื่อยๆ หนูก็ดูดไปเรื่อยๆ จนป๊าออกมาจากห้องน้ำแกล้งถามว่า ไอโกะทำอะไร ไอโกะทำหม่าม้าเจ็บเหรอ หนูเลยหยุดดูดแล้วก็ลุกขึ้นมานั่งมองแม่ที แล้วก็หันไปมองป๊าที แล้วก็ชี้มาทีหน้าอกแม่ บอกว่า “เจ็บ” ป๊าถามว่าใครทำ หนูก็บอกว่า “ไอโอะ...ทำ” ป๊าเลยอุ้มหนูแล้วก็บอกว่า “ใช่แล้ว...ไอโกะดูดนมหม่าม้าเจ็บ วันหลังไม่ดูดแล้วนะ” แล้วป๊าก็อุ้มหนูลงไปข้างล่าง

แม่นอนต่อสักพัก แล้วก็อาบน้ำแต่งตัวลงไปข้างล่าง หนูเห็นแม่ลงมา ก็รีบวิ่งมาหา คิ้วขมวดแล้วก็จับเสื้อแม่พูดว่า “เจ็บ..เจ็บ..” ตอนแรกแม่ฟังไม่ถนัดไม่รู้ว่าหนูว่าอะไร เสร็จแล้วก็นึกได้ว่า หนูนึกถึงที่แม่บอกว่าเจ็บเพราะหนูดูดนมนั่นเอง แม่เลยย้ำว่า “ใช่แล้ว เจ็บ เจ็บ ไอโกะไม่ดูดแล้วนะ” หนูก็พูดตามว่า “ไม่...ดูด” วันนี้ทั้งวันหนูก็จะคอยพูดว่า “เจ็บ..เจ็บ..” กับแม่ตลอด ขนาดแม่กลับมาจากข้างนอนตอนบ่ายเห็นหนูอยู่กับป้าจิน แม่เข้าไปอุ้ม หนูก็พูดอีกว่า “เจ็บ..เจ็บ” แถมยังหันไปบอกป้าจินอีกว่า “หน่าหน่า” (แปลว่าเจ็บ คำนี้แม่รู้เพราะวันก่อนพันธุ์ศักดิ์มันซนไปเหยียบแก้านอกบ้าน เลือดออก หนูก็ชี้ที่ขามันแล้วพูดว่า “หน่าหน่า” แม่เลยถามป้าจิน ดีที่ป้าจินรู้จักคำว่าเจ็บเลยบอกแม่ได้)

ตอนกลางคืนแม่กะว่าจะให้หนูดูดนมขวดนอน ปรากฎว่าหนูดูดยังไม่ทันหลับก็ลุกขึ้นมาซบแม่ร้อง “มิ้ว..มิ้ว” ตามเคย แม่เลยบอกหนูว่า “ไม่ดูดแล้ว เจ็บ เดี๋ยวอุ้มไอโกะเอ่เอ๊แล้วกันนะ” แม่เลยต้องอุ้มหนูพาดบ่า ร้องเพลงกล่อม สักพักหนูก็หลับ เมื่อยเหมือนกันเพราะหนูหนักตั้งสิบโลกว่าแล้ว หนูหลับไปตอนสองทุ่มกว่า พอสี่ทุ่มกว่าแม่ยังไม่หลับ ได้ยินเสียงหนูพลิกตัวกระสับกระส่าย พูดพึมพำ ทั้งๆ ยังหลับ แล้วก็ได้ยินว่า “ไม่...ดูด...ไม่...ดูด” หนูเก็บไปละเมอเลย น่าสงสารจัง

prev // next