.-.-. A I - K O .-.-.
ไอโกะ - หม่าม้า..ไอโกะไปนอน
แม่ - ไปนอนจริงๆ นะ
ไอโกะ - หม่าม้า...อ่านหนังสือ
แม่ - ไหนว่าจะนอนไง
ไอโกะ - หม่าม้าอ่าน
แม่ - ไอโกะเอาเล่มไหน
ไอโกะ - นี้
แม่ - ไอโกะอ่านเองสิ
ไอโกะ - หม่าม้าอ่าน
แม่ - อ่ะงั้นหม่าม้าเปิดให้...ไอโกะอ่านซิ
ไอโกะ - ผีเชื่อกับคางคก
แม่ - ไม่ใช่ผีเสื้อกับคางข่กเหรอ
ไอโกะ - ผีเชื่อกับคางคก…ไม่ใช่ผีเชื่อกับคางข่กนะ
แม่ - เหรอ...นี่ตัวอะไรเนี่ย
ไอโกะ - คางคก
แม่ - แล้วคางคกมันทำอะไร
ไอโกะ - ไขว่ห้าง...แบบนี้
แม่ - แล้วผึ้งมันทำอะไรเนี่ย
ไอโกะ - กินดอกไม้ มีหลอดด้วย หม่าม้าจ๋า..ช่วยด้วยอยู่ไหน
แม่ - นี่ไง
ไอโกะ - นีไง้...ช่วยด้วย..ช่วยด้วย...คางคกช่วยด้วย
แม่ - ไอโกะ เห็นมั้ย แมงมุมใจร้าย แล้วคางคกทำไง
ไอโกะ - มันม่วนพู๊ด*
แม่ - แล้วแมงมุมเป็นไง
ไอโกะ - ก็ตายโลย
แม่ - คางคกช่วยผีเสื้อได้แล้ว ผีเสื้อก็ปลอดภัย จบแล้ว
ไอโกะ - หม่าม้าอ่านอีกชิ..
แม่ - ไม่อ่านแล้ว ไอโกะนอนได้แล้ว หม่าม้าง่วงนอนแล้ว
ไอโกะ - หม่าม้าอ่านชิ
แม่ - ไอโกะอ่านเองสิ
ไอโกะ - หม่าม้าอ่าน...ฮือๆๆๆ แงๆๆๆๆ
*พ่นพิษ
เรื่องย่อ-คางคกชื่อปุ่ม อยากเป็นเพื่อนกับผีเสื้อแสนสวย แต่ผีเสื้อแสนสวยรังเกียจคางคกเพราะรูปร่างหน้าตาน่าเกลียด ต่อมาผีเสื้อบินไปติดใยแมงมุม คางคกผ่านมาเห็น ผีเสื้อก็ร้องให้ช่วย ตอนแรกคางคกก็ไม่ยอมช่วย แต่สุดท้ายก็ช่วยด้วยการพ่นพิษใส่แมงมุม ทำให้แมงมุมตกลงมาตาย คางคกกับผีเสื้อก็กลายเป็นเพื่อนกัน
ปล.แม่ไม่เคยอ่านหนังสือให้หนูฟังหรอก เพราะหนูไม่ชอบฟังที่แม่อ่าน แม่คิดว่าแม่คงทำเสียงให้ตื่นเต้นประกอบการอ่านไม่เป็น หนูเลยไม่ชอบฟัง เวลาที่เราอ่านหนังสือกัน มันคือการดูรูปกับตัวหนังสือบางตัวมากกว่า แม่จะเปิดๆ แล้วก็ชี้ตรงโน้นตรงนี้ แล้วก็พูดๆ เอา หนูชอบตรงไหน หนูก็ถามซ้ำๆ พูดซ้ำๆ ทุกครั้งที่ดู แม่อยากให้หนูอ่านหนังสือเป็นเองเร็วๆจัง แต่แม่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี
