ไอโกะ...

ตอนนี้แม่คิดว่าหนูใช้มือหยิบจับ ทำอะไรๆ ได้ดีพอสมควร ภาษานักวิชาการเค้าเรียกว่า การใช้กล้ามเนื้อมัดเล็ก แม่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมต้องใช้ภาษาที่ดูมันยุ่งยากขนาดนั้น มันดูขลังดีหรือไงก็ไม่รู้ โรงเรียนแนวเตรียมความพร้อม จะเน้นมากเรื่องการฝึกใช้กล้ามเนื้อมัดใหญ่มัดเล็กอะไรเนี่ย แต่โรงเรียนวัดทั่วไปอาจจะไม่พูดถึง

จริงๆ แล้ว แม่ไม่ได้คิดว่ามันสำคัญอะไรเป็นพิเศษ แม่คิดแค่ว่าให้หนูสามารถใช้อวัยวะของตัวเองแต่ละส่วน ทำอะไรๆ ได้ ตามแต่หน้าที่ของมันก็โอเคแล้ว อย่างเช่น ตอนนี้หนูสามารถจับดินสอได้ถูกวิธี ใส่รองเท้าเองได้ ยกแก้วน้ำกินเองได้ (แต่ยังใช้ช้อนตักอาหารไม่เก่ง ตักหกเป็นประจำ) บางทีหนูก็พยายามจะช่วยป้าจินกวาดบ้าน ล้างจาน (เรื่องพวกนี้แม่ว่าเป็นการฝึกไปในตัว โดยที่เราไม่จำเป็นต้องมานึกหาว่า จะให้เด็กฝึกกล้ามเนื้อมัดเล็ก มัดใหญ่อย่างไรดี) วันก่อนป้าจินกวาดใบไม้หน้าบ้าน หนูก็อยากจะช่วยมาก เอาไม้กวาดมากวาดใหญ่ ปากก็บอกว่า "ไอโกะช่วย...ไอโกะช่วย" แต่หนูก็สามารถช่วยได้ดีทีเดียว เพราะหนูเห็นป้าจินเอาที่โกยมาโกยใบไม้ หนูก็ทำตามด้วยการพยายามกวาดใบไม้ใส่ที่โกย (จนเต็มก่อน) แล้วก็ยกไปทิ้งฝั่งตรงข้าม (อย่างทุลักทุเล) ช่วยกันใหญ่ ท่าทางหนูตั้งใจมาก เหงื่อท่วม หัวแฉะ มอมแมมไปทั้งตัวเลย

นอกจากนี้ ความสามารถพิเศษของหนูที่ใครๆ ก็ชื่นชม ก็คือ หนูปอกส้มได้ดีมาก แล้วก็ขยันปอกให้ใครๆ กิน เราแค่แกะส้มเปิดหัวให้หนูหน่อยนึง หนูก็จะค่อยๆ บรรงจงแกะไปเรื่อยๆ จนเกลี้ยงโดยไม่ช้ำ (เท่าไหร่) แล้วก็วางให้คนอื่นกินอย่างเรียบร้อยทีเดียว วันนี้กูเจินเล่าให้แม่ฟังว่า กูเจินแอบแกล้งหนูด้วยการ แกะส้มเปิดหัวให้หนูวางเรียงกัน 5 ลูก แล้วก็บอกให้หนูแกะให้หน่อย หนูก็ค่อยๆ แกะให้ทีละลูกไปเรื่อยๆ กูเจินก็ชมหนูไปเรื่อยๆ นั่งดูทีวีไปด้วย เผลอไปหน่อย หันไปอีกทีเห็นส้มแกะแล้ววางอยู่ 4 ลูก แล้วหนูก็นั่งฮัมเพลงงึมงำ กูเจินไม่เห็นส้มอีกลูกนึง เลยถามหนูว่า "อ้าว ไอโกะ แล้วส้มอีกลูกนึงมันหายไปไหนล่ะ ไอโกะเอาส้มกูเจินไปไว้ไหน" หนูก็เลยชี้ลงไปที่พื้นข้างเก้าอี้ที่มีส้มลงไปกองอยู่ แล้วก็บอกกูเจินว่า "ส้มเน่าอ่ะ" กูเจินหัวเราะใหญ่เลย ไม่รู้ว่าหนูคิดได้ยังไง แม่ถามว่าแล้วส้มมันเน่ารึเปล่า กูเจินก็บอกว่า มันไม่เน่าแต่หนูคงขี้เกียจ เพราะคงจะปอกจนเมื่อยแล้ว เลยหาข้ออ้าง แต่แม่ก็ยังกังขาอยู่ว่าหนูจะเจ้าเล่ห์ขนาดนั้นได้แล้วหรือ อาจจะเป็นว่าหนูแกะมันแรงจนช้ำมือหมด แล้วก็เลยคิดไปเองว่ามันเน่าหรือเปล่า เพราะตอนที่กูเจินเล่าให้แม่ฟัง หนูได้ยินด้วย ก็รีบมาสำทับกับแม่อีกว่า "ไอโกะปอกส้มให้กูเจินน่ะ มัน..เน่า..แล่ววว"

prev // next