ไอโกะ

แม่รู้สึกว่าสองสามวันนี้หนูทำให้แม่ปวดหัวมาก ทำไมหนูงอแงแบบไม่มีเหตุผล แม่พูดอะไรก็ไม่ฟัง เมื่อเช้านี้หนูก็ตื่นมาท่าทางอารมณ์ดี ป๊าพาลงไปข้างล่างก่อน แม่ตามลงไป ก็เห็นหนูเล่นอยู่คนเดียว หนูยังอารมณ์ดียิ้มให้แม่เลย แต่สักพักหนูก็เริ่งงอแงเกาะแข้งเกาะขาแม่จะให้อุ้ม แม่ชวนหนูไปเที่ยวนอกบ้าน หนูก็ไม่ยอม ร้องงอแงตัวอ่อนตัวพับอยู่นั่นแหละ ทั้งๆ ที่ปกติเวลาแม่ชวนออกไปข้างนอกทีไร หนูจะกระตือรือร้นมาก บอกให้ทำอะไรก็รีบทำทันที ให้ใส่รองเท้าก็รีบกุลีกุจอไปหยิบมาใส่ แม่ถามว่าหนูจะเอาอะไร หนูก็ชี้ๆ จะกินนม แม่ก็บอกให้หนูเดินไปที่โซฟาด้วยกัน หนูก็ไม่ยอมไป นั่งกองอยู่ที่ขาแม่ จนแม่ต้องเดินหนีไปรอที่โซฟา หนูก็เลยเดินตามมา ปากก็ร้องไม่หยุด แม่อุ้มหนูขึ้นมานั่งตักมองหน้ากัน หนูก็ร้องงอแง บีบน้ำตาแล้วเอามือลูบหน้าเช็ดน้ำตา เหมือนจะบอกให้รู้ว่านี่หนูร้องไห้จริงๆ นะ ถ้าแม่ไม่รู้สึกหงุดหงิดว่าหนูร้องแบบไม่มีเหตุผล แม่ก็คงจะรู้สึกว่าท่าทางหนูน่าเอ็นดูเหมือนกัน แม่พยายามถามว่าหนูเป็นอะไร จะเอาอะไร ทำไมถึงร้องไห้ หนูก็ยิ่งหงุดหงิด ร้องลั่นบ้านเลย พอเหนื่อยก็หยุดซบกันที พอหายเหนื่อยก็ร้องอีก ร้องๆ หยุดๆ อยู่ตั้งนาน แม่สังเกตว่าอาเน่ก็ทำเมียงๆ มองๆ อยากจะเข้ามาอุ้มมาเอาใจหนูอยู่หลายหน แต่คงเห็นว่าแม่ทำหน้าจริงจังกับหนู อาเน่เลยไม่กล้าเข้ามามั้ง เพราะป๊าพยายามจะบอกอาเน่เสนอว่าไม่ให้ตามใจหนูแบบผิดๆ จริงๆ แล้วแม่ว่าก็ดีเหมือนกันที่ป๊าเอาจริงเอาจังกับหลายๆ เรื่อง ตั้งแต่เรื่องที่ไม่ยอมให้หนูกินนมผงแล้ว ทั้งๆ ที่หลายๆ คนก็ไม่เห็นด้วยสักเท่าไหร่ กลัวว่าหนูจะกินนมแม่ไม่อิ่มบ้าง เดี๋ยวไม่โตบ้าง เดี๋ยวจะติดนมแม่จะเลิกยากสารพัด แต่ในที่สุดหนูก็โตมาได้โดยไม่ต้องพึ่งนมผง ช่วยประหยัดเงินแม่ได้เยอะเลย เรื่องที่ป๊าห้ามใครพาหนูไปเที่ยวห้างนี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ป๊าห้ามเอาจริงๆ เพราะป๊ากลัวว่าใครก็ตามที่พาไปจะต้องตามใจซื้อของที่หนูอยากได้ให้ แล้วหนูก็จะติดนิสัยไม่ดี ร้องจะเอาโน่นเอานี่ ป๊าต้องการให้หนูโตจนรู้เรื่องและไม่เรียกร้องให้ใครๆ ซื้ออะไรให้ก่อนจึงจะอนุญาตให้ไปได้โดยไม่ต้องมีป๊ากับแม่ก็ได้ ตอนแรกๆ กูโจ้ กับอาเน่ก็พยายามจะพาหนูไปโลตัสอยู่หลายหนเหมือนกัน แต่ป๊าก็ห้ามทุกที จนเดี๋ยวนี้ทุกคนรู้แล้วว่าหนูไม่มีทางได้ไปแน่ๆ

กลับมาเรื่องที่หนูร้องงอแงต่อดีกว่า พอหนูร้องๆ หยุดๆ จนเหนื่อย (จริงๆ แล้ว จนอาเน่ทนไม่ไหวมากว่า) อาเน่ก็ทำทีเป็นเข้ามาอุ้มหนูชวนไปกินข้าว หนูก็รีบโผไปทันที แต่พออาเน่อุ้มไปนั่งโต๊ะกินข้าวประจำตัว หนูก็ไม่ยอมนั่ง อาเน่ต้องอุ้มนั่งตัก แล้วพยายามป้อน แต่หนูก็งอแงไม่ยอมกิน สะบัดหน้าหนีไปมา ถ้าอย่างงั้นก็ไม่ต้องกิน แม่อุ้มหนูขึ้นมานั่งคุยกันใหม่ที่โซฟา หนูก็มานั่งซบสะอื้นเป็นพักๆ จนหลับไป ตื่นขึ้นมาก็อารมณ์ไม่ดี สรุปว่าเกือบทั้งวันหนูเอาแต่หงุดหงิดงอแงเหมือนไม่ได้ดั่งใจอะไรสักอย่าง แต่เรื่องดีๆ ก็มีเหมือนกัน เพราะตอนกลางวันหนูเดินมาบอกแม่ว่า อี้ อี้ แล้วชี้ที่ก้น แม่เลยพาหนูไปอึ หนูก็นั่งเบ่งออกมาก้อนเบ้อเร่อเลย นี่เป็นครั้งแรกที่หนูบอกอึได้ก่อนปฏิบัติการ ทำให้ไม่เลอะเทอะ เพราะที่ผ่านมาหนูมักจะบอกหลังจากที่หนูอึหรือฉี่เสร็จแล้วทุกที

ปล.ตอนกลางคืน แม่บ่นให้ป๊าฟังเรื่องที่หนูทำตัวงอแงงี่เง่า ป๊าบอกว่ามันก็ต้องมีบ้างแหละน่า ขนาดผู้ใหญ่ยังมีหลุดเลย จะให้หนูน่ารัก 24 ช.ม.ได้ยังไง แม่ว่าก็จริงเหมือนกัน

prev // next