.-.-. A I - K O .-.-.
กลับจากเช็งเม้ง เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ปรากฎว่าหนูตัวร้อน แม่เอายาให้กิน ตัวก็เย็นลงนิดหน่อย แต่พอเช้าวันจันทร์ตัวก็ร้อนอีก หนูงอแงนิดหน่อย ไม่มาก แต่ไม่ค่อยกิน อาเน่ถามว่าไอโกะกินข้าวมั้ย หนูก็ยกมือสองข้างปัดๆ ไม่เอา ถามว่ากินเน้นมั้ย หนูก็ไม่เอา พอให้กินยา ตัวก็เย็น เดี๋ยวสักพักก็ร้อนอีก ปกติหนูไม่ค่อยเป็นอะไร เคยเป็นไข้ตอนฉีดวัคซีน กับตอนฟันจะขึ้น แต่ก็ไม่เป็นอะไรมาก คราวนี้ดูเหมือนจะเป็นนานกว่าปกติ พอเช้าวันอังคาร ตัวก็ร้อนอยู่ พอดีเป็นวันหยุด ป๊าเลยบอกให้พาหนูไปหาหมอกันดีกว่า พอไปถึงโรงพยาบาล คุณพยาบาลวัดไข้ แล้วก็เลยบอกให้กินยา แล้วก็ให้เช็ดตัวเลย เพื่อลดความร้อน ตอนกินยา คุณพยาบาลก็ไซรินจ์ใส่ยามาให้ รู้สึกว่าเรื่องกินยาจะเป็นเรื่องยากสำหรับเด็กทุกคน พยาบาลก็ถามแม่ว่าน้องทานยายากหรือเปล่า แม่ก็บอกว่าไม่ยาก แต่ถ้าไม่คุ้นกับพยาบาล อาจจะไม่ยอม พยาบาลก็เลยบอกให้แม่ป้อนเอง แม่เลยบอกว่าหนูไม่ต้องใช้ไซรินจ์แล้วค่ะ หนูกินจากช้อนได้ แล้วหนูก็อ้าปากกินยาโดยดี คุณพยาบาลชมใหญ่เลยว่าหนูเก่ง
แต่พอถึงตอนเช็ดตัวนี่สิ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย จริงๆ แล้วแม่ก็เคยอ่านหนังสือ เขาก็แนะนำให้เช็ดตัวบ่อยๆ แต่พอแม่เช็ดให้หนู หนูก็จะร้องและปัดไม่ยอมเช็ด แม่ก็เลยไม่เช็ด ซึ่งไม่ถูกต้อง คราวนี้แม่เลยได้รู้ว่าถ้าไม่เช็ด ความร้อนก็จะไม่ลด แล้วถ้าร้อนขึ้นมากๆ ก็อาจชักได้ วิธีเช็ดที่แม่เคยทำก็ไม่ค่อยถูกวิธี เพราะแม่ใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นบิดหมาดๆ แล้วก็เช็ดนิดๆ หน่อย แต่คราวนี้คุณพยาบาลบอกให้ถอดเสื้อผ้าหนูออกให้หมด แล้วต้องเช็ดตัวแบบใช้ผ้าเปียกชุ่มๆ เช็ดทั้งตัว ทั้งหัวทั้งหู คุณพยาบาลต้องเป็นคนเช็ดให้ เพราะจะได้สาธิตให้แม่ทำให้ถูกต้อง ปกติหนูก็ไม่ยอมให้คนแปลกหน้าถูกเนื้อต้องตัวอยู่แล้ว พอพยาบาลเอาผ้ามาเช็ดหนูก็เลยดิ้นใหญ่เลย แม่อุ้มหนูไว้ พยาบาลก็พยายามเช็ดให้ หนูก็ดิ้นๆ ไม่ยอม จนแม่เปียกไปหมด พยาบาลอีกคนต้องเข้ามาช่วย คนหนึ่งจับตัวหนูไว้ อีกคนเป็นคนเช็ด หนูก็ดิ้นๆ กระทืบขาใหญ่เลย พยาบาลเอาผ้าผืนหนึ่งโปะที่หัวหนู หนูก็ดึงออก แม่กับป๊ายืนดูอยู่ พยายามหลอกล่อให้หนูดูรูปสัตว์ที่อยู่บนวอลล์เปเปอร์ หนูก็ดูไปร้องไป พอดีแม่เห็นนาฬิกาที่คุณพยาบาลถอดไว้ เลยหยิบมาหลอกหนู ถามว่านี่ของใคร หนูก็หยุดร้องแป๊บนึง แต่ตัวยังดิ้นอยู่ปากก็บอกว่า ฮือๆ ป๊าๆ แม่เลยบอกให้ป๊าถอดนาฬิกามาให้หนู หนูก็รับไปจับๆ เล่น แล้วก็เอาใส่ข้อมือตัวเอง เขย่าๆ ขาก็กระทืบๆ ปากก็ร้อง ฮือๆ ป๊าๆ อลหม่านกันสักสิบนาทีได้ เป็นอันว่าเช็ดตัวหนูได้สำเร็จ พยาบาลขำใหญ่เลย แม่ว่าคุณพยาบาลแผนกเด็ก คงเจอแบบนี้ทุกวัน เป็นเรื่องปกติไปแล้ว
