หนุ่ง...อ๋อง...อ๋าม...อี่...ห้า...อ่ก...เจ่ด...แป่ดด...เอ้า...อิ่บ ตั้งแต่ไอโกะจำได้ เวลาเพลินๆ อารมณ์ดีๆ เราก็จะได้ยินเสียงแจ้วๆ ของหนูนับโน่นนับนี่ไปตามแต่จะอยากนับ เท่าที่แม่สังเกต หนูยังนับไม่เป็นหรอก เพราะหนูจะเอานิ้วจิ้มไปจิ้มมา ทำเลียนแบบเวลาที่แม่สอน แต่หนูไม่รู้ว่าเวลาที่เรานับไปแล้ว เราจะไม่นับซ้ำ เวลาที่แม่ให้นับรูปในการบ้านคุมอง ถ้าแม่ไม่คอยหยุด หนูก็จะท่องไปเรื่อยๆ ในรูปมีแค่ห้า แต่หนูก็จะจิ้มซ้ำไปซ้ำมาจนถึงอิ่บทุกทีเลย

เวลาเล่นเพลินๆ บางครั้งหนูก็จะไม่นับแค่หนึ่ง สอง สาม แต่จะนับหนุ่งหนุ่ง...อ๋องอ๋อง...อ๋ามอ๋าม.....เจ่ดเจ่ด...แป่ดแป่ด ไปเรื่อยๆ แม่คิดว่าหนูคงจะเอามาจากตอนที่แม่สอนให้หนูนับตาม เพราะแม่จะพูดหนึ่ง หนูก็หนุ่ง แม่พูดสอง หนูก็อ๋อง ตามไปเรื่อยๆ พอไม่มีคนนับนำ หนูก็เลยทำหน้าที่ซะเองเลย

วันก่อนอาเน่สอนให้หนูเรียกอาเน่จ๋า หนูยังพูดคำสองสามพยางค์ติดๆ กันไม่ค่อยได้ ต้องมีเว้นวรรค แบบนึกอยู่ เวลาเรียกอาเน่จ๋าก็จะได้แค่ เน่...จ๋า อาเน่ก็จะสอนให้เรียกทุกคน หนูก็จะเรียก โจ้...จ๋า อาเน่ก็ถามว่ามีใครอีกไปเรื่อยๆ ไอโกะก็ไล่ไปทีละคน

ไอโกะ - หม่าม้า...จ๋า

อาเน่ - ใครอีก

ไอโกะ- ป่าป๊า...จ๋า (พ่อกะแม่นี่พูดได้ 3 พยางค์)

อาเน่ - ใครอีก

ไอโกะ - ไอโอะ...จ๋า

อาเน่ - ใครอีก

ไอโกะ – ม่า...จ๋า

อาเน่ - ใครอีก

ไอโกะ – อาบี...จ๋า

อาเน่ - ใครอีก

ไอโกะ – ไอโอะ...จ๋า (นึกไม่ออก หรือจำไม่ได้ว่าเรียกตัวเองไปแล้วก็ไม่รู้)

อาเน่ - ใครอีก

ไอโกะ – อิ๊ด...จ๋า (ยังจำอี๊มันได้)

อาเน่ - ใครอีก

ไอโกะ –เจ่ดแป่ด... จ๋า

อาเน่ –(หัวเราะขำมาก...หอมแก้มไอโกะฟ่อดเบ้อเร่อเลย) ใครกลับมาเล่าให้ฟังหมด

prev // next