ไอโกะ...

ตอนกูโจ้สอนให้หนูยืนตรงเคารพธงชาติเวลาที่เพลงชาติดังในทีวี หนูชอบมาก ทำท่ายืนตรงแบบตลกๆ กูโจ้เอามือแนบลำตัวให้ดู หนูก็ทำบ้าง แต่มือหนูมันไม่แนบข้างตัว มันไปแปะตรงสะโพก เหมือนคนยืนท้าวเอว ท้าวสะโพกมากกว่า พอบอกให้ทำดีๆ คราวนี้มือก็ลงไปแนบข้างตัวเกือบถึงเข่า กลายเป็นก้นโด่งอีก ตลกจริงๆ เวลาที่เพลงชาติดังทีไร หนูก็จะหูดีจำได้ทุกที เล่นๆ อยู่ก็จะหูผึ่ง ตาโต แล้วก็บอกว่า “ยืนตรง” เสร็จแล้วก็รีบเดินทึ่ดๆ ไปหน้าทีวีแล้วก็ทำท่ายืนตรง รอจนเพลงชาติจบ แถมมีก้มหัวคำนับตอนจบอีกด้วย

นอกจากหนูจะชอบเพลงชาติในทีวีแล้ว หนูยังชอบโฆษณาพรานทะเลด้วย เวลาที่หนูงอแง หงุงหงิง แม่จะแกล้งร้อง “เก๋าเอ๊ย โม่ะ โม่ะ โม่ะ โม่ะ โม่ะ” หนูก็จะยิ้มชอบใจแล้วพูดตามว่า “เก๋าอ๊าย..เหมาะ เหมาะ” หายงอแงไปได้ บางทีหนูก็หัวเราะทั้งน้ำตาเลย แม่เคยอ่านหนังสือ เค้าว่าเด็กชอบดูโฆษณา เพราะมันสั้น กระชับ และได้ใจความ จำง่าย คงจะจริงอย่างเขาว่านั่นแหละ

ของแถม

มีอยู่วันนึง แม่กับป๊านั่งคุยธุระกันอยู่ หนูนั่งเล่นอยู่คนเดียว แม่มองไปก็เห็นว่าหนูเหงื่อท่วมหัว ไหลเป็นทาง คงจะร้อนมาก สักพักหนูก็เอามือเช็ดเหงื่อที่ข้างหู หันมายิ้มกับแม่แล้วก็พูดว่า “เหงื่อแตก” เสร็จแล้วก็ลุกขึ้นเดินไปเปิดพัดลมเอง (ไม่โง่นี่..)

prev // next