ไอโกะ...

ถ้าแม่ไม่ได้มีหนู แม่ก็คงยังไม่ปิดศูนย์คุมอง แล้วแม่ก็คงไม่มีวันรู้ว่า ที่แม่เอาแต่ตำหนิผู้ปกครองทั้งหลายที่ไม่ใส่ใจกับการทำคุมองของลูกนั้นมันไม่ค่อยยุติธรรมเท่าไหร่ เพราะตั้งแต่แม่พลิกบทบาทจากครูมาเป็นผู้ปกครองนั้น แม่ถึงรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะควบคุมให้หนูทำการบ้านได้อย่างที่คุณครูต้องการ ช่วงแรกๆ ที่หนูไปเรียนใหม่ๆ หนูก็ตื่นเต้นยอมทำเป็นอย่างดี แต่ไม่นานหนูก็เริ่มเบื่อ ต้องมีการหลอกล่อ เพื่อที่จะให้หนูทำ เวลาที่หนูไม่ทำ แม่ก็จะเปิดๆ แล้วก็อ่านให้หนูฟัง อย่างน้อยหนูจะได้ผ่านตาบ้าง แต่หนูก็ไม่ยอมฟัง ชอบบอกให้แม่ "เก็บๆ พอแล้ว" "เสร็จแล้ว" พอแม่พยายามบังคับให้หนูทำ ป๊าก็บอกว่าถ้าบังคับ เดี๋ยวมันก็ยิ่งไม่อยากทำสิ แม่ก็เลยต้องปล่อยๆ บ้าง แม่ก้ไม่รู้เหมือนกันว่า ให้หนูเริ่มเรียนทั้งที่ยังพูดกันไม่รู้เรื่องนี่มันดีหรือเปล่า

เดี๋ยวนี้แม่เลยปล่อยๆ ไม่บังคับหนูทำเท่าไหร่ แต่ก็พยายามแอบสอนอ้อมๆ เอา วันก่อนแม่บอกให้หนูทำคุมอง หนูก็รีบหยิบมาทำอย่างดี นับรูปภาพสัตว์ต่างๆ ในแบบฝึกหัด "หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า"
"อันนี้หนึ่งนะ สองนะ สามนะ สี่นะ ห้านะ"
"หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก"
"หนึ่ง สอง อุ๊ย หม่าม้าดูฉิ กล้วย กล้วย ตัวนี้มันกินกล้วย ฮ่าฮ่า"
บางทีก็ "อันนี้อ้าปาก อันนี้ก็อ้าปาก อันนี้ไม่อ้าปาก...."
เสร็จแล้วก็ไม่นับอีกเลย แม่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ถ้าเสียเงิน คงลาออกไปแล้ว

prev // next