ไอโกะ...

ช่วงนี้แม่นอนบนเตียงแล้วไม่สบาย แม่เลยย้ายมานอนบนพื้นหน้าทีวีแทน ซอกข้างเตียงที่นอนของหนูก็ทำให้แม่อึดอัด แม่เลยไม่อยากไปนอนกล่อมหนูเหมือนเคย เราเลยต้องอพยพกันมานอนหน้าทีวี ตอนแรกๆ หนูก็ทำท่าจะไม่ยอม แต่แม่บอกว่าแม่ไม่ค่อยสบาย หนูเลยยอมแต่โดยดี ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าหนูจะนั่งเล่นของเล่นสักพัก แล้วแม่ก็จะอ่านหนังสือให้หนูฟังหนึ่งเล่ม แล้วหนูก็จะนอน พอหนูหลับ ป่าป๊าก็จะอุ้มหนูไปนอนที่ที่นอนหนู แล้วพอดึกๆ ถ้าหนูรู้สึกตัวตื่น หนูก็จะร้องหาแม่ แล้วหนูก็จะเดินกลับมานอนกอดแขนแม่ใหม่

เดี๋ยวนี้หนูไม่ค่อยงอแงต่อรองให้แม่อ่านหนังสือหลายๆ เล่มแล้ว อ่านแค่เล่มเดียวหนูก็ยอมนอน ถ้านอนไม่หลับ หนูก็จะพยายามร้องเพลงโน้นเพลงนี้ กลิ้งไปกลิ้งมาหลับเอง แต่เมื่อคืนก่อนหนูคงจะไม่อยากนอนเท่าไหร่ กลิ้งไปกลิ้งมาตั้งนาน ไม่รู้จะทำอะไร จนต้องมองดูทีวีไปด้วยกับป่าป๊า (ป่าป๊าดูหนังฝรั่งช่องยูบีซี) หนูดูไปพักนึง หนูก็ถามป่าป๊าว่า “ป่าป๊า...เค้าคุยอะไรกัน” ป่าป๊าก็เลยบอกว่า “เค้าคุยธุระกัน” แล้วหนูก็ถามต่อว่า “แล้วเค้านอนที่ไหนกัน” แม่เลยบอกว่า “เค้าก็นอนบ้านเค้าน่ะซี” สุดท้ายหนูก็เลยหลับจนได้ พอตอนเช้าหนูตื่นขึ้นมา ป่าป๊าอุ้มไปตรงหน้าต่าง เพราะป่าป๊าจะดูที่ข้างบ้านเราที่เค้าเอาดินมาถมใหม่ หนูก็ถามป่าป๊าอีกว่า “มันดูอะไรกัน” ป่าป๊าฟังแล้วก็งง ถามหนูว่า “มัน นี่ใครกัน ไอโกะ” หนูก็เลยบอกว่า “ก็ไอโกะกะป่าป๊าไง”

สองสามวันนี้หนูชอบคุยโทรศัพท์คนเดียวบ่อยมาก ทั้งโทรศัพท์จริง โทรศัพท์ปลอม พอหยิบขึ้นมาได้ ก็ทำเป็นเดินคุย ท่าทางเป็นงานเป็นการ “ฮัลโหล...ใครคะ...คนอื่นเหรอคะ...คนอื่นอยู่ที่ไหนคะ...อยู่ไกลๆ เหรอคะ...อยู่บางจากเหรอคะ...แค่นี้นะคะ...สวัสดีค่ะ...บ๊ายบาย” พอมีคนถามว่า “ไอโกะ..คุยโทรศัพท์กะใคร” หนูก็จะบอกว่า “คุยกับคนอื่นไง” หนูคงจะฝังใจมากเรื่องของคนอื่นเนี่ย เพราะปกติเวลาที่แม่คุยโทรศัพท์ หนูต้องถามว่า “หม่าม้าคุยกะใคร” แล้วหนูก็จะอยากคุยด้วยทุกครั้ง ถ้าเป็นคนที่หนูรู้จักอย่างอาม่า กุ๊ง ป่าป๊า น้ากัล ฯลฯ แม่ก็จะให้หนูคุยด้วย แต่ถ้าเป็นคนอื่นที่แม่คุยธุระกับเขา แม่ก็จะบอกว่า แม่คุยกับคนอื่น ไอโกะคุยไม่ได้หรอก แต่หนูคงอยากคุย เลยเอาไปคุยเองคนเดียว

prev // next