.-.-. A I - K O .-.-.
ไอโกะ
วันนี้ตอนป๊านั่งดูโทรทัศน์อยู่ที่โซฟา ไอโกะกำลังเล่นโทรศัพท์ของหม่าม๊าอยู่ แล้วไอโกะก็เปิดโทรศัพท์ออก พร้อมกับยื่นมาให้ป๊า
ป๊ารับมาก็เลยสวมรอยทันที..
ป๊า - “อะโหล.. อ๋ออยู่ครับ.. จะพูดกะไอโกะเหรอครับ.. ได้.. รอเดี๋ยวนะ.. ไอโกะอาม่าจะคุยด้วย”
ว่าแล้วป๊าก็ส่งโทรศัพท์ให้ไอโกะ ไอโกะมองและยิ้มที่มุมปากอย่างรู้ทัน
ไอโกะ – “ไม่เห็นมีเสียงเลย...”
ป๊า - “เอ้า ป่าป๊าโทรไปไง ไอโกะก็ฟังซี่ อาม่ารออยู่”
ไอโกะเอาโทรศัพท์แนบหู – “อาม่าไม่รับสายเลย..”
ป๊า – “ไอโกะก็พูดซี่ อาม่ารอฟังไอโกะอยู่ไง”
คราวนี้ไอโกะไม่สนใจ แต่ปิดโทรศัพท์ แล้วเปิดใหม่อีกครั้ง พร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์ และยื่นโทรศัพท์มาให้ป๊า
“ป่าป๊า.. กุ๊งโทรมาอ่ะ....”
ป่าป๊าอ่านนิทานให้ไอโกะฟัง เป็นเรื่องของคานาเอะ ที่เพิ่งย้ายบ้านมาใหม่ ยังไม่มีเพื่อน ในนิทานจะมีตอนหนึ่งเป็นรูปคานาเอะกำลังนั่งวาดรูปอยู่คนเดียว รูปที่คานาเอะวาดเป็นรูปแมว พอถึงหน้านี้ ป่าป๊าก็จะเล่าเสริมว่า “นี่ไง..คานาเอะวาดรูปเหมือนไอโกะเลย” แต่ไอโกะกลับหัวเราะเฮ่อ..เฮ่อ..แล้วบอกป่าป๊าว่า “ไอโกะวาดแมวไม่เป็นหรอก”
