ไอโกะ..

เมื่อสิบวันก่อน ในโทรทัศน์มีโฆษณาหนังแอนนิเมชั่นเรื่อง “ก้านกล้วย”
ป่าป๊า “ไอโกะ.. นี่ไงช้างชื่อก้านกล้วย เป็นตัวผู้ชาย แล้วไอโกะรู้ไม๊ตัวผู้หญิงชื่ออะไรเอ่ย...”
ไอโกะ “ไม่รุ้...”
ป่าป๊า “ชื่อคล้ายๆกับชื่อจริงของไอโกะไง...”
ไอโกะ “ก้านชบา... ใช่ไม๊..”

แล้วไอโกะก็เริ่มสนใจเจ้าก้านกล้วยตัวสีฟ้าตัวนั้น ป๊าเองก็อยากจะให้หนูได้ดูเหมือนกัน เพราะเป็นหนังแอนนิเมชั่นเรื่องแรกของเมืองไทย ที่เทียบชั้นกับฮอลิวูดได้อย่างสูสีกันเลยทีเดียว ทั้งภาพ เสียง ดนตรี และที่สำคัญพล๊อตเยี่ยมมาก

นับเป็นหนังเรื่องที่สองของหนู ที่ได้เข้าไปดูในโรงหนัง หลังจากเรื่อง “มาดากัสกา” ที่หนูบ่นว่าไม่อยากดูแล้ว เมื่อเข้าไปดูเพียงพักเดียว แต่หนูก็ทนอยู่ในโรงจนจบได้
คราวนี้เป็นเรื่องที่สอง คิดว่าหนูคงจะทำได้ดีขึ้น..

เราพากันไปดูที่เมเจอร์ เสรีเซ็นเตอร์ ไปถึงก่อนหนังฉายราวยี่สิบนาที ก็เลยเข้าไปนั่งรอภายใน ระหว่างนั้น ก็จะมีจอทีวี ราวสี่ห้าจอ ฉายภาพหนังตัวอย่างเรื่องช้างก้านกล้วยให้ชมอย่างต่อเนื่อง
ไอโกะ “ป่าป๊า.. นี่ใช่ไม๊ ก้านกล้วย...”
ป่าป๊า “ใช่จ๊ะ..ตัวสีชมพู ก็ชบาแก้วไงลูก..”
แล้วหนูก็ดูอย่างเพลิดเพลิน.....

รอจนได้เวลาเข้าโรง...
ป่าป๊า “ไป.. ไอโกะ ไปกันได้แล้ว...”
ไอโกะ “อ้าว... ไปแล้วเหรอ.. ไอโกะยังได้ดูนิดเดียวเอง”
ป่าป๊า “เราต้องเข้าไปดูข้างใน เป็นจอใหญ่น่ะ...”
ไอโกะ “อ๋อ.. เหรอ..”
(ที่แท้หนูก็เข้าใจว่าที่กำลังดูอยู่นี่คือหนังที่เรามาดูกันน่ะเอง)

หนังเริ่มต้นด้วย ตอนกำเนิด และชีวิตในวัยเด็กของ ก้านกล้วย ตอนนี้หนูก็หัวเราะร่วน อย่างสนุกสนาน...
พอถึงฉาก ที่เล่าถึงพ่อของก้านกล้วย ซึ่งเป็นช้างศึก... และกำลังออกศึกรบกับทัพพม่า... บรรยากาศอึกทึกดูระทึก จนเจอเจ้าช้างศัตรู “เจ้าตาแดง”
ไอโกะเริ่มออกอาการ และพูดเสียงอ่อยๆ... “ไอโกะ ไม่อยากดูอ่ะ...”
ป่าป๊า “งั้นนอนซิลูก..”
หนูหลับตา แต่ก็ยังคงแอบดูต่อไป...

มาถึงฉากที่เจ้าหนูก้านกล้วยพลัดหลงกับแม่ของมัน ก้านกล้วยวิ่งไปวิ่งมาร้อง “แม่จ๋า... แม่จ๋า... แม่อยู่ไหน...”
“โฮ.....” เสียงร้องไห้ดังขึ้นมาทันที แต่ไม่ใช่จากในหนัง... “ไอโกะ ไม่อยากดูแล้ว... ฮือ... ไอโกะไม่อยากดูแล้ว...”
และแล้วหนังเรื่องที่สองของหนูก็จบลงเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หม่าม๊าก็พาหนูออกไปนั่งนอกโรง.....

เอาไว้ป๊าซื้อวีซีดีให้ดูที่บ้านก็แล้วกันนะ...

prev // next